Gisterochtend rond half zes ging de wekker. Amper nog bijgekomen van de tijdrit werd er nu koers gezet in de richting van de Alpe d’Huez. Een berg die geen verdere uitleg nodig heeft lijkt me zo. Ik wist dat het in ieder geval een ‘Nederlandse’ berg zou zijn en ik zou er achter komen waarom.
Na de ‘verrassings-etappe’ stond de tijdrit op het programma. De enige reden waarvan ik dacht dat we naar Savines-le-lac waren gegaan. Dag van te voren de tweede col al gefietst, dus we wisten waar het zwaar zou zijn. En zwaar zou het zijn!
Na ons gisteren tijdens de rustdag te hebben verplaatst van Bédoin naar Savines-le-lac, was het vandaag weer tijd om kilometers op de fiets te maken. Het tijdrit parcours ligt recht tegenover het meer waar we aan zitten, dus een logische keuze was om die te voor een gedeelte te gaan fietsen. Dat we uiteindelijk in Gap zouden eindigen bij de finish van de etappe van vandaag wist ik niet. Michiel en Bjorn wel.
Le circ du Tour was vandaag in Bédoin en beklom de Mont Ventoux. Wij waren vandaag de geboeide toeschouwers die op de eerste rang de beklimming, die we gisteren zelf hadden gedaan, te aanschouwen.
Vandaag was de grote dag. Om 07:00 uur zou de wekker gaan, maar alle drie waren we ruim van te voren wakker. Zenuwen? Misschien. Spanning? Zeker! Zin in? Absoluut! Alle drie zouden we om kwart over 11 elkaar kunnen feliciteren met het halen van de top.
Een grote glimlach maakte zich meester van mijn gezicht toen we vanochtend de eerste heuvel beklommen. De Col de la Madeleine. Nee, niet dé Col de la Madeleine, maar hij was er niet makkelijker op. Eindelijk met mijn racefiets de bergen in Frankrijk bedwingen, lachend verzuren.
Ik heb er drie minuten over nagedacht, maar ik kan geen goede zin verzinnen waarmee ik dit verhaal kan beginnen. Deze dus! Terwijl ik dit nieuwe verhaal schrijf staan we inmiddels aan de voet van de Mont Ventoux. Drie kilometer vanaf het begin van de klim, een perfecte startplaats dus!
En we zijn vertrokken. Met deze camper gaan we 11 -13 dagen lang de Tour de France volgen. De fietsen zijn stevig achterop gebonden, de camper is ingericht en het geld is gepind. Frankrijk, we komen er aan!
Lees verder
Het is nu 4 juli, exact zes dagen voordat we met de camper koers zullen zetten naar de Provence, alwaar de Mont Ventoux zich als een reus boven de rest van de bergen waant. Nee, niet alleen kijken, ook fietsen zullen we. Iets dat geen gemakkelijke opgave zal zijn.
Lees verder
3 wielrenners, 2 bergen, 1 camper 